Шаленства - асабліва небяспечнае смяротнае інфекцыйнае захворванне, якое дзівіць цэнтральную нервовую сістэму, выкліканае вірусам шаленства. Па ацэнцы Сусветнай арганізацыі аховы здароўя, у свеце штогод гіне ад шаленства да 40-60 тысяч чалавек. Шаленства сустракаецца ў больш як у 150 краінах. Эфектыўных метадаў лячэння не існуе.
Крыніцай інфекцыі з'яўляюцца дзікія і хатнія жывёлы, якія належаць да класа млекакормячых. Вірус шаленства вылучаецца са сліной хворай жывёлы, таму вядучае значэнне маюць два варыянты кантактнага механізму перадачы - укусы і асліненне пашкоджаных скурных пакроваў. Небяспечнае трапленне сліны на непашкоджаныя слізістыя абалонкі.
Меры прафілактыкі:
· імунізацыя супраць шаленства можа быць прафілактычнай і лячэбна-прафілактычнай. З прафілактычнай мэтай імунізуюць асоб, праца якіх звязана з рызыкай заражэння (ветэрынары, леснікі, паляўнічыя, сабакаловы , работнікі бойні, таксідэрмісты, супрацоўнікі лабараторый, якія працуюць з вулічным вірусам шаленства). Першасная імунізацыя ўключае тры ін'екцыі (0-ы, 7-ы і 30-ы дзень) па 1 мл. Першую рэвакцынацыю праводзяць праз 1 год - адна ін'екцыя ў дозе 1 мл. Наступная рэвакцынацыя кожныя 3 гады - па адной ін'екцыі ў дозе 1 мл.
· лячэбна-прафілактычную імунізацыю праводзяць пры кантакце і ўкусах людзей шалёнымі, падазронымі на шаленства ці невядомымі жывёламі, супрацьпаказанняў у гэтым выпадку не існуе. Цяжарнасць і грудны ўзрост - не нагода для адмовы ад правядзення лячэбна-прафілактычнай імунізацыі.
· неадкладна праводзяць агляд, апрацоўку ран, драпін, ранак, месцаў аслінення пасля кантакту з жывёлай. Адначасова праводзяць прафілактыку слупняка ў адпаведнасці з існуючымі схемамі.
!!!Вылечыць нельга, папярэдзіць можна. Своечасовая і рэгулярная вакцынацыя - галоўная прафілактычная барацьба з шаленствам.
Урач-эпідэміёлаг
супрацьэпідэмічнага аддзялення
санітарна-эпідэміялагічнага аддзела
Дзяржаўнай установы
«Цэнтр гігіены і эпідэміялогіі
Ленінскага раёна г.Мінска» Марыя Каляга
